Ilustracja interaktywna przedstawia obraz „Wolność wiodąca lud na barykady” autorstwa Eugène'a Delacroix. Obraz przedstawia na wpół nagą kobietę, która na głowie ma czapkę frygijską - symbol rewolucji francuskiej. Kobieta ma odkryte piersi. W prawej ręce trzyma uniesioną flagę Francji. RT @kazef_: Eugène Delacroix, „Wolność wiodąca lub na barykady”, 1830, 260 × 325 cm, Paryż, Luwr Druga część peregrynacji po galeriach sztuki i malarskich fascynacjach Juliusza Słowackiego. Delacroix, Ingres, Géricault, Delaroche - Luwr i szkoła francuska. Czy spodobały się poecie? Wątek⬇️ . 27 Nov 2022 07:40:08 Łódź Kaliska, fotografia inscenizowa wg obrazu E. Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, 1988, fot. Archiwum Łódź Kaliska Łódź Kaliska, 7 dni na stworzenie świata, 1982, fot. Are you planning to visit the Louvre Museum in Paris? Download the official map of the museum and discover its collections, exhibitions, and entrances. The PDF file is easy to print and use for your convenience. Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like Maja naga (Francisco Goya y Lucientes), Maja ubrana (Francisco Goya y Lucientes), Gdy rozum śpi budzą się potwory (Francisco Goya y Lucientes, akwaforta) and more. Saint Louis, roi de France, et un page - Święty Ludwik król Francji -, La Jeune Fille à la perle - Dziewczyna z perłą. . Wolność Wiodąca Lud Na Barykady. Wolność Wiodąca Lud Na Barykady, obraz pędzla XIX malarza Euegene’a Delacroix, to jedna z najlepiej rozpoznawalnych wizji artystycznych na świecie, w tym także jedno z tych dzieł, które odbiorcy wiążą nierozerwalnie z kulturalnym nurtem późnego romantyzmu. Motywem konstytuującym całą przedstawioną przez artystę scenę jest bowiem walka narodowo-wyzwoleńcza, jednocząca ludzi wyznających te same ideały. Obraz ten wpisał się bardzo silnie w obecną popkulturę, również dlatego, że swego czasu był obecny na francuskich banknotach. Kontekst polityczny Obraz powstał jesienią 1830 roku, czyli na krótko po zakończonej sukcesem rewolucji lipcowej, jaka odbyła się w Paryżu w ciągu trzech dni. Był to zryw niepodległościowy, poprzez który mieszkańcy stolicy skutecznie zaprotestowali przeciwko zmianom politycznym, których wizja napawała ich niepokojem. Bowiem po zakończeniu wojen napoleońskich, europejskie mocarstwa, na czele z Rosją, zamierzały przywrócić równowagę sił w Europie, sankcjonując poprzez tak zwane Święte Przymierze zasadę legitymizmu, to znaczy przyznając pełnię należnej władzy rodom królewskim, które w wyniku rozlicznych przewrotów rewolucyjnych zostały odsunięte od tronów. W przypadku Francji oznaczało to, że w zapomnienie miałyby pójść zdobycze Wielkiej Rewolucji Francuskiej, władzę objąłby Karol X przywracając porządki absolutyzmu królewskiego. Bezpośrednim impulsem do wyjścia tłumów na ulice było ogłoszenie ordonansów królewskich, które mocno zmieniały zasady życia publicznego, zawieszenie wolności prasy, ograniczenie praw wyborczych. Walczący z oddziałami wojska tłum domagał się, by Francja została republiką, jednak z inicjatywy wpływowych mieszczan zmiany polityczne obrały inny kierunek. Zdecydowano uczynić z państwa francuskiego monarchię konstytucyjną, a osobę nowego króla znaleziono w Ludwiku Filipie Orleańskim. W dalszej perspektywie, nowy rodzaj monarchii przetrwał przez osiemnaście lat, jednak rewolucja sprawiła, że jakikolwiek powrót do restauracji Burbonów nie był już nigdy możliwy. Choć sami Francuzi mieli mieszane uczucia względem tego przewrotu, zryw ten był niewątpliwie niezwykle inspirujący dla pozostałych krajów europejskich, które ucierpiały politycznie po wprowadzeniu zasad proklamowanych przez Święte Przymierze. Kolejne powstania wybuchały w Belgii oraz na ziemiach polskich. Tym sposobem także obraz Delacroix nabrał rysów uniwersalnych, choć w jego warstwie przedstawieniowej dominują odniesienia do samej Francji. Marianna i tłum Centralną postacią obrazu jest Marianne – personifikacja narodowa, uosobienie Wolności. Zachęcającym, a jednocześnie już triumfalnym gestem wznosi nad głową flagę francuską, motywując tłum do podążania do walki w imię ojczyzny, sama także dzierży w drugiej ręce bagnet. Alegoria ta, przedstawiona według ikonologicznych tradycji jako kobieta ubrana w togę, jako postać związana z Francją ma na głowie czapkę frygijską. W ferworze walki jej szata jest już nieco zniszczona, przez co między innymi obnaża jej górną część tułowia. Wokół niej widać uzbrojonych Paryżan różnego wieku i pochodzenia, na jej drodze zaś leżą już ciała poległych. Postać Marianne odnosi się bezpośrednio do Wielkiej Rewolucji Francuskiej, kiedy to sformułowano ideały, w imię których wypowiedziano władzę dotychczasowym monarchom. Symboliczne podążanie za Wolnością jest więc ujęte jako przywiązanie do tego, co zdołano osiągnąć nie tak dawno temu i zapobieżenie temu, by trud rewolucjonistów ze schyłku XVIII wieku poszedł na marne. Edukacja „Wolność wiodąca lud na barykady” inspiracja Do namalowania obrazu Delacroix został zainspirowany wydarzeniami na ulicach Paryża w 1830 roku. W czerwcu nastąpiło rozwiązanie Izby Deputowanych, Król Karol X ograniczył wolność prasy. Wzbudziło to we Francji ogólne wzburzenie. 27,28 i 29 lipca przeszedł do historii jako rewolucja lipcowa lub „trzy dni chwały” Trois Glorieuses położyły kres panowaniu Karola X. „Wolność wiodąca lud na barykady” opis i interpretacja obrazu Tłem sceny na obrazie jest Paryż. Po prawej stronie widać katedrę Notre-Dame. Główne sylwetki z pierwszego planu są oddzielone od reszty rewolucjonistów chmurą dymu. Postaci i ubiory ukazane są w sposób realistyczny. Przedstawicielem mieszczaństwa jest mężczyzna w cylindrze, ubrany na czarno. W tłumie, na drugim planie, widać dwurożny kapelusz studenta Politechniki. Chłopiec z prawej strony kobiety symbolizuje paryskie dziecko ulicy, które Wiktor Hugo unieśmiertelni później jako Gawrosza na stronach „Nędzników” (1862 rok. „Podejmuję współczesny temat – barykadę. I chociaż nie biłem się z ojczyzną, to przynajmniej dla niej będę malować. I to poprawiło mi samopoczucie” Delacroix 1830 Po lewej stronie mężczyzna z szablą i chłopiec u jego stóp symbolizują lud Paryża. W ten sposób Delacroix stwarza kompozycję o wyraźnie symbolicznym podtekście: cały naród powstaje przeciwko despotyzmowi. Jednak realizm wszystkich postaci kontrastuje z centralną figurą obrazu. Kobieta, która wspina się na szczyt barykady, jest bardzo klasyczna, a jej ubiór i poza odnoszą się do wzorców antycznych. Dzięki takiemu zestawieniu Delacroix nadaje epicki wymiar aktualnym wydarzeniom, podkreśla ich historyczną rangę, jak czynili to Gericault i Gros. „Wolność wiodąca lud na barykady” krytyka i historia obrazu Delacroix Obraz nie spotkał się uznaniem krytyki. Kobietę uosabiającą wolność niektórzy nazywają „straganiarką”. Ale Wolność została zakupiona przez Ludwika Filipa, nowego króla Francji, z jego prywatnej kiesy za 3 tysiące franków. Następnie trafił do nowopowstałego Muzeum Luksemburskiego, które wystawia współczesnych artystów. Jednak dzieło eksponowane było przez zaledwie kilka tygodni, gdyż rząd obawiał się, że sugestywne wspomnienie zamieszek, które wyniosły go władzy, może znowu obudzić ducha protestu… Dopiero w 1855 roku w czasie Wystawy Światowej szeroka publiczność mogła swobodnie podziwiać dzieło.„Wolność wiodąca lud na barykady”, Eugene Delacroix, 1830, 259 x 325 cm, Luwr Źródło: Wielcy malarze, ich życie, inspiracje i dzieło. Eugene Delacroix, Eaglemoss Polska Sp. z 1998 For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Wolność wiodąca lud na barykady. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Wolność wiodąca lud na barykadyLa Liberté guidant le peuple Autor Eugène Delacroix Data powstania 1830 Medium olej na płótnie Wymiary 260 × 325 cm Miejsce przechowywania Miejscowość Paryż Lokalizacja Luwr Multimedia w Wikimedia Commons Wolność wiodąca lud na barykady[1] (fr. La Liberté guidant le peuple) – obraz francuskiego malarza, Eugène’a Delacroix upamiętniający wydarzenia rewolucji lipcowej wymierzonej przeciwko panowaniu króla Francji, Karola X. Wolność została przedstawiona jako kobieta trzymającej w jednej ręce trójkolorową flagę, a w drugiej muszkiet z bagnetem. Na początku lat 90. XX wieku obraz Wolność wiodąca lud na barykady został umieszczony na banknocie stufrankowym. Widnieje także na okładce płyty Viva la Vida or Death and All His Friends, zespołu Coldplay. Jest jednym z najbardziej znanych obrazów Delacroix. Historia obrazu Delacroix skończył malować obraz jesienią 1830. Po raz pierwszy został wystawiony na paryskich salonach w 1831. Delacroix odrzucił normy akademizmu na rzecz malarstwa romantycznego. Postać wolności jest personifikacją Marianny, jednego z symboli narodu francuskiego, alegorią wolności oraz rozumnego myślenia. Marianna nosi na głowie czapkę frygijską, będącą symbolem rewolucji francuskiej z 1789. Rewolucjoniści umieszczeni na obrazie wywodzą się różnych klas społecznych. W cylindrze – przedstawiciel klasy średniej, chłopiec trzymający w rękach pistolety – reprezentuje klasę pracującą. Postać chłopca prawdopodobnie zainspirowała Victora Hugo do stworzenia postaci Gawrosza, jednego z bohaterów powieści Nędznicy. Osoby namalowane przez Delacroix charakteryzuje determinacja oraz zaangażowanie, które towarzyszyły rewolucjonistom podczas lipcowych walk. Wykorzystanie W 1831, rząd francuski kupił obraz za 3 tysiące franków. Dzieło Delacroix miało ozdobić Pałac Luksemburski, w którym mieszkał nowy król Francji, nazywany „królem obywatelem”, Ludwik Filip I. Dzieło nie zostało umieszczone w pałacu. Obraz odesłano ciotce Delacroix na przechowanie. Od 1848 obraz był w stałej ekspozycji paryskiego salonu, a w 1874 został oddany muzeum w Luwrze. Od 2012 wystawiany był w zamiejscowym oddziale muzeum w Lens. 8 lutego 2013 obraz uszkodziła 28-letnia kobieta[2] jednak udało się dzieło przywrócić do poprzedniego stanu. Przypisy ↑ Delacroix. W: Encyklopedia powszechna PWN. T. I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 588. ISBN 83-01-00001-5. ↑ Zniszczyła słynny obraz Delacroix. Wcześniej umieściła na nim zagadkowy napis. Bibliografia Phoebe Pool, Delacroix., London: Hamlyn, 1969, ISBN 0-600-03796-7, OCLC 96754. Tom Prideaux, etc. (1972). The World of Delacroix. United States: Time Life. Hélene Toussaint, (1982). La Liberté guidant le peuple de Delacroix. Paris: Editions de la Réunion des Musées Nationaux. Linki zewnętrzne La Liberté guidant le peuple (fr.). Luwr. [dostęp 2019-03-10]. {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Wolność wiodąca lud na barykady {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us Opis obrazu "Wolność wiodąca lud na barykady" Eugne Delacroix (1798-1863) był malarzem, którego pasjonowało to, co gwałtowne i egzotyczne. Mówiono o nim, że miał przesadę we krwi, orkan w sercu, słońce w mózgu. Był jednym z największych malarzy doby romantyzmu. W swej twórczości sięgał do tematów zaczerpniętych z legend wschodnich, historii i literatury - dramatów lub poematów Dantego, Szekspira lub Byrona. Plonem jego podróży do Algieru i Marko były obrazy o tematyce orientalnej (Kobiety Argielskie). Chętniej malował sceny rozgrywające się w tych egzotycznych państwach niż we własnej ojczyźnie, Francji. Jego "Wolność wiodąca lud na barykady", to jeden z nielicznych obrazów alegorycznych namalowanych pod wpływem aktualnych wydarzeń politycznych we Francji. Został namalowany w rok po francuskiej rewolucji lipcowej. Obraz Decacroix, obraz romantyczny (, postacie ludzi fizycznie są w idealnych proporcjach, widać tu typowa dla epoki romantyzmu zgodność i znajomość anatomii człowieka ). Namalowany farbami olejnymi na płótnie. Na pierwszym planie widać ciała poległych, którzy zginęli na barykadzie. Na twarzach umarłych powstańców maluje się ból i cierpienie, który przysłonięty jest jednak nadzieją na zwycięstwo pozostałych. Powstańcy którzy uszli z życiem, depczą po trupach jakby wspinając się po nich do celu, do wolności. Na drugim ( głównym ) planie czoło szturmu z robotnikiem , inteligentem i chłopcem z ludu którym przewodzi kobieta. Znajdują się tam zarówno zwykli chłopi, w poszarpanych od walki roboczych strojach z sierpami w rękach, jak i możny pan, w eleganckim choć równie zniszczonym czarnym płaszczu, w białej koszuli... teraz już poszarzałej od kurzu. W głębi obrazu, wśród dymu i kurzu otaczającego całe niebo, wyłaniają się domy Paryża. Nieco z tyłu widać cylindry studentów politechniki i niebieskie bluzy drukarzy. Bohaterowie przedstawionej na obrazie sceny - to uczestnicy walk rewolucyjnych w Paryżu. Pośrodku w samym centrum obrazu widać na wpół roznegliżowaną młodą kobietę o jędrnych nagich piersiach, w czapce frygijskiej na głowie, symbolu republiki, wiedzie rebeliantów do szturmu na stary porządek. To ona, z trójkolorowym sztandarem w jednej ręce i bagnetem na karabinie w drugiej, prowadzi zbrojną grupę do walki. Wokół kobiety rozpromienia się niezwykła jasność. Wolność jest najbardziej zauważalna dzięki swej żółtej sukni i właśnie temu światłu nadającemu jej najważniejszą rolę, przykuwającego uwagę. Po lewej, widnieje postać mężczyzny w czarnym cylindrze, z karabinem w ręku - to sam Eugne Delacroix, (istotnie Delacroix nie walczył na barykadach Paryża z bronią w ręce, idee rewolucyjne były mu raczej obce). Po prawej, tuż przy Kobiecie stoi chłopiec z pistoletami w obu dłoniach - to "dziecko ulicy paryskiej", słynny Gavroche. Chłopczyk coś wykrzykuje, na jego twarz widać lęk, ale jednak odważnie stoi u boku Wolności niczym doświadczony żołnierz. Cała kolorystyka i nastrój obrazu jest na pierwszy rzut oka dość szara, przygnębiająca, Jednak w Obrazie przeważają kolory: czerwień, biel i brąz. Jakby to co na obrazie jest martwe przysłaniał cień i pewien smutek , natomiast ludzie żyjący, Walczący maja jasne tła, wyróżniają się. Wojna ogólnie kojarzy się z czymś ciemnym, szarym, niemalże czarnym, a jednak tu widzimy jak w tej ciemności odnaleźć światło, światło którym jest wolność i nadzieja. Wojna pochłania wiele ofiar, ale ona są tylko tłem, są pokazaniem jak jest trudno, ale są też jakby motywacją do pomsty, motywacją by na ich przykładzie nie poddawać się i dążyć do celu, takie przesłanie dochodzi do mnie po obejrzeniu tego obrazu. Bibliografia: Encyklopedia PWN Wolność wiodąca lud na barykady (franc. La Liberté guidant le peuple) to obraz upamiętniający rewolucję lipcową 1830 roku, która obaliła króla Francji Karola X. Postać Wolności jest również uważana za symbol Francji i Republiki Francuskiej znanej jako Marianne. Copyright: Artothek Materiał: 83% bawełna, 15% poliamid, 2% elastan Kraj pochodzenia: Indie Przesyłkę od nas otrzymasz w ciągu 1-3 dni. Przesyłka z InPost jest bezpłatna już od 80,00 złotych ! Dla pozostałych zamówień koszt dostawy wynosi 9,90 zł z dostawą kurierską i 7,90 zł z dostawą do paczkomatu. Szczegóły dostawy w zakładce Dostawa i zwroty. Za swoje zakupy w naszym sklepie możesz zapłacić poprzez płatności elektroniczne: Przelewy24, BLIK, PAYPAL, karta kredytowa American Express Google Pay Klarna Maestro Mastercard PayPal Shop Pay IMMEDIATELY Visa

wolność wiodąca lud na barykady światłocień