się na dalszym etapie postępowania (opinia OZSS). 2) Art. 433 § 2 k.p.k. w zw. art. 457 § 3 k.p.k., polegające na braku rzetelnego ustosunkowania się do zarzutów zawartych w apelacji i bezrefleksyjne, ogólnikowe powielenie argumentacji zwartej w uzasadnieniu Sądu I instancji, Sklep Magdalena Bajsarowicz. Chciałabym zwrócić Waszą uwagę także na możliwość sporządzenia pytań do biegłych OZSS oraz psychologów sądowych. To one zwracają uwagę biegłych na najważniejsze kwestie do uregulowania. Przygotuj pytania do biegłych, by jak najdokładniej poznali Twoją sytuację rodzinną. 📒 Przygotowałam e Warto przygotować dzieci do takiej sytuacji. Dobrym rozwiązaniem będzie skorzystanie z pomocy psychologa, aby zmniejszyć negatywne skutki oddziaływania rozwodu na psychikę dziecka. Badanie w OZSS. OZSS to Opiniodawczy Zespół Specjalistów Sądowych. Są to biegli sądowi, którzy posiadają specjalizację z zakresu psychologii czy medycyny. Wyobraźmy sobie, że matka podczas badania w #Ozss na pytanie - gdzie aktualnie mieszka i gdzie jest jej miejsce odpowiada: - "tam, gdzie rzucę plecak".. Przy pozwie wnieśliśmy o zabezpieczenie alimentów, miejsca zamieszkania dziecka i uregulowanie kontaktów. Sąd w dużej mierze przychylił się do naszego stanowiska i wydał postanowienia zabezpieczające na dobrych dla nas warunkach. Pozwany oczywiście wniósł zażalenie, ale po naszej replice zostało ono prawomocnie oddalone. Wnioskodawczyni twierdzi, że ojciec nastawia dzieci przeciwko niej, manipuluje nimi, chcąc wyeliminować matkę z życia dzieci. Ponadto posługując się telefonami małoletnich umawia się na spotkania z wnioskodawczynią, po czym gdy ta dociera na miejsce dzieci tam nie ma, a kontakt jest bezskuteczny, nikt nie odbiera telefonu. B. W. (1) . Opiniodawcze Zespoły Sądowych Specjalistów Sądu Okręgowego funkcjonują na podstawie Ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o opiniodawczych zespołach sądowych specjalistów ( z 2015 r., poz. 1418). Działają tylko i wyłącznie na zlecenia sądów i prokuratury. W skład zespołów wchodzą specjaliści w zakresie psychologii, pedagogiki, pediatrii, medycyny rodzinnej, chorób wewnętrznych, psychiatrii oraz psychiatrii dzieci i młodzieży. Do zadań specjalistów zatrudnionych w OZSS należy sporządzanie opinii w sprawach rodzinnych i opiekuńczych oraz w sprawach nieletnich na podstawie przeprowadzonych badań psychologicznych, pedagogicznych i lekarskich. Specjaliści prowadzą również mediacje, wywiady środowiskowe w sprawach nieletnich oraz poradnictwo specjalistyczne dla małoletnich, nieletnich i ich rodzin. Opiniodawcze Zespoły Sądowych Specjalistów realizują zadania wynikające z Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Na zlecenie Ministerstwa Sprawiedliwości monitorowane są sprawy, w których występuje przemoc, a w corocznych sprawozdaniach przekazywane są informacje o sprawach, w których po raz pierwszy zdiagnozowano występowanie przemocy fizycznej i psychicznej w rodzinie, a także informacje o sprawach, w których OZSS wnioskował o podjęcie przez sąd działań mających na celu izolowanie sprawcy od ofiary. Przemoc zakłóca funkcjonowanie systemów rodzinnych, przyczynia się do deprywacji potrzeb jej członków oraz stanowi jedną z głównych przyczyn pojawiających się problemów, co w głównej mierze jest obszarem, na którym skupia się diagnoza sytuacji danej rodziny. Perspektywa osób badanych Sąd postanowił dopuścić dowód z opinii Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów na okoliczność… – te słowa wzbudzają różne, często skrajne uczucia i powodują natłok myśli. Pojawia się radość, nadzieja, ulga, bo wreszcie ktoś – specjalista – pozna się na tym drugim rodzicu i wskaże jego błędy oraz to, jakim jest złym i nieodpowiedzialnym człowiekiem. Może pojawić się również lęk, niepewność co do przebiegu takiego badania, wątpliwości, czy specjaliści dysponują odpowiednimi narzędziami, które pozwolą odkryć prawdę. A w toczonej walce prawdy są dwie: ojca i matki. Bywa, że pojawia się trzecia – przedstawiona w opinii OZSS. Dla rodziny kontakt z OZSS jest jak złożenie swojego losu w obce ręce. Wymaga to ogromnego zaufania i wiary w profesjonalizm specjalistów, którzy po kilku godzinach osobistego kontaktu, w specyficznych okolicznościach, mają wyciągnąć wnioski i wydać opinię kluczową dla rodziny, a przede wszystkim dla dziecka. Z jakimi problemami musi się zmierzyć diagnosta? Specjaliści OZSS zdają sobie sprawę z faktu, jak wielka odpowiedzialność na nich spoczywa. W wykonaniu powierzonego zadania kierują się przepisami prawa, własnymi standardami moralnymi, zasadami naukowymi wskazującymi na prawidłowo przeprowadzony proces diagnostyczny, a psychologowie – kodeksem etycznym. Specjaliści rozpoznają swoje potrzeby w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych, dostosowując szkolenia do zidentyfikowanych obszarów diagnozy psychologicznopedagogicznej oraz mając na względzie nadrzędny interes i dobrostan dziecka. Wymóg nieustannego dokształcania się specjalistów wynika z coraz większej złożoności spraw rodzinnych, kierowanych przez sądy do zbadania przez Opiniodawcze Zespoły Sądowych Specjalistów. Specjaliści OZSS podnoszą swoje kwalifikacje z zakresu: ujęcia problematyki rodzinnej w głównych nurtach teoretycznych rozwijanychw ośrodkach akademickich, znajomości zasad diagnozy i metod służących ocenie zjawisk z obszaru różnic indywidualnych, relacji rodzinnych, zagadnień klinicznych. Ponadto warsztat metodologiczny jest poszerzany o metody rekomendowane przez Pracownię Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Pracownię Testów Psychologicznych i Pedagogicznych, a także testy opracowane w polskich środowiskach akademickich, spełniające wymogi metodologiczne wraz z podręcznikami do interpretacji. Jakie wymagania stawia przed specjalistami profesjonalna diagnoza? Podczas badania spotykają się ludzie, którzy próbują ustalić, jakie rozwiązanie będzie najlepsze dla dobra dziecka. W pracy sędziego i specjalistów dobro dziecka jest kluczowym zagadnieniem i celem nadrzędnym. Cała procedura została ustanowiona po to, aby je zabezpieczyć. Rodzice, często wspierani przez adwokatów, także kierują się tym, co jest najlepsze dla ich dziecka. Skąd zatem biorą się rozbieżności w rozumieniu tego sformułowania? Okazuje się, iż interpretacja sytuacji w znaczący sposób zależy od zajmowanej pozycji. Każdy ma swój cel, gdy wchodzi na salę rozpraw: rodzice chcą przeforsować swoje stanowisko (przy czym zwykle stanowisko matki i ojca nie są tożsame), adwokaci chcą wygrać sprawę, czym mierzy się ich skuteczność i profesjonalizm, sędzia chce zebrać dostateczną ilość dowodów i zgodnie z nimi ogłosić wyrok, a specjaliści OZSS wskazać na potrzeby dziecka, które najczęściej są niezaspokajane w toku toczącej się walki oraz wyjaśnić przyczynowość zachowań badanych osób. Bywa, że rodzice zaangażowani w konflikt utożsamiają potrzeby i dobro dziecka z własnym dobrem, przypisując relacje z byłym partnerem/partnerką diadzie dziecko–drugi rodzic. Powoduje to rozczarowanie i niezrozumienie treści opinii, w której specjaliści przyjmują jedynie perspektywę małoletniego badanego. Podczas diagnozy osoby badane starają się pokazać z jak najlepszej strony, natomiast specjaliści muszą sprawdzić, czy wizerunek budowany na potrzeby badania jest stałą tendencją funkcjonowania rodzicielskiego. Opinia specjalistów bywa orężem w walce między rodzicami, której stawką nie zawsze jest dziecko i jego dobro, a raczej poczucie wygranej – co w świadomości dorosłych jest zawoalowane i niekiedy nie daje się bezpośrednio odczytać. Bywa, że szczególnego znaczenia nabiera diagnoza przemocy w rodzinie, gdy zostają poddane weryfikacji umiejętności rodzicielskie zarówno osoby stosującej przemoc, jak i doświadczającej przemocy. Pojawia się wiele pytań, np. na ile stosowanie przemocy wobec drugiego rodzica, a nie wobec dziecka, obniża umiejętności wychowawcze? Jeśli rodzic doświadczający przemocy nie potrafił (ze znanych nam powodów psychologicznych, ale jednak) ochronić siebie i dziecka przed oprawcą, to czy będzie odpowiednim opiekunem wiodącym dla dziecka? Choć przemoc jest zagadnieniem znanym pracownikom OZSS, to jednak przysparza dużo trudności na etapie diagnozy i podczas formułowania wniosków końcowych. Specjaliści OZSS w Toruniu w formie pilotażowej skonstruowali arkusz diagnostyczny Oceny Ryzyka Występowania Przemocy w Rodzinie, ponieważ w codziennej pracy zaczęto dostrzegać potrzebę wykorzystania narzędzia wspomagającego proces diagnostyczny. Kwestionariusz ten obecnie jest w fazie eksperymentalnej i został poddany ewaluacji. Odpowiedzialność diagnostyczna Sąd powierza specjalistom OZSS zadanie wykonania badania i sporządzenia opinii, aby poznać stanowisko osób niezaangażowanych w konflikt, obiektywnych i znających się na dynamice funkcjonowania systemu rodzinnego oraz indywidualnie każdego człowieka, aby móc wybrać najlepsze rozwiązanie dla dziecka. Aby ten cel mógł zostać zrealizowany, wszyscy uczestniczący w badaniu winni wziąć odpowiedzialność za jego przebieg i wynik końcowy. Specjaliści OZSS za wiedzę specjalistyczną, umiejętne pozyskiwanie i integrowanie danych, zaś badani za przekazywane treści oraz gotowość i otwartość do wysłuchania i przyjęcia opinii. Warto też, aby osoby badane uświadamiały sobie, że opinia specjalistów OZSS może nie być zgodna z ich oczekiwaniami, a jednak gwarantuje ochronę dobra dziecka. Tylko w takiej sytuacji będzie przestrzeń do refleksyjnego poszukiwania wspólnej definicji dobra dziecka, w rozumieniu wszystkich zaangażowanych. Ważne jest również wykorzystanie energii i pomysłowości rodziców w dążeniu do porozumienia i poszukiwania kompromisowych rozwiązań, co oszczędzi im i dziecku doświadczeń związanych z postępowaniem sądowym. Ten czas mogą przecież INACZEJ wykorzystać. _________________________ Monika Konieczna – specjalistka w zakresie pedagogiki, mediatorka Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów w Toruniu, studentka psychologii UAM. Elżbieta Kuleszko – kierowniczka Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów w Toruniu, specjalistka w zakresie psychologii i pedagogiki, mediatorka. Inne z kategorii "Przemoc w moim domu" - nagranie ze spotkania z Renatą Durdą i Jackiem Hołubem w Big Book Cafe Za nami spotkanie z cyklu Trudne tematy: Przemoc w moim domu, podczas którego Renata... czytaj dalej Szkolenie online „Przemoc w rodzinie. Procedura „Niebieskie Karty” w szkole.” W imieniu Fundacji ETOH serdecznie zapraszamy - nauczycieli, wychowawców, a także pedagogów - do udziału w szkoleniu online Przemoc w rodzinie. Procedura... czytaj dalej W tym artykule przedstawiam 10 podstawowych informacji o Opiniodawczych Zespołach Specjalistów Sądowych. Analizowałam dziesiątki opinii przygotowanych przez Ozss. Zarówno tych […] W piątkowym wpisie na mojej stronie na Facebooku (Klik) pisałam o ostatnio dość częstej sytuacji, gdy zgłaszają się do mnie […] W sprawach rodzinnych, które dotyczą małoletnich często sąd chce zapoznać się z opinią wydaną przez biegłych OZSS. Opinia ta […] Warto wiedzieć jak wygląda opinia psychologiczna wydawana w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. W niektórych postępowaniach o rozwód czy separację, sąd kieruje rodzinę na badanie do OZSS. Wielu Klientów Centrum Spraw Rozwodowych boi […] Kontakt z dzieckiemKontakt z dzieckiem – Dziecko potrzebuje kontaktu z obojgiem rodzicówMatka nie może akceptować niechęci dzieckaCo robić?Kontakt z dzieckiem – Jak wygląda postępowanie?Pierwszy etap – WNIOSEK O ZAGROŻENIE NAKAZANEM ZAPŁATYPrzykładowe uzasadnienieDrugi etap – WNIOSEK O NAKAZANIE ZAPŁATY Fragment wniosku o nakazanie zapłatyKontakt z dzieckiem – Przywrócenie więzi „Kontakt z dzieckiem – 7 miesięcy temu Sąd w Warszawie ustalił moje kontakty z dziećmi w każdy poniedziałek i w co drugi weekend miesiąca. Kontakty od początku nie są realizowane. Matka dziecka twierdzi, że córka nie chce się ze mną spotykać, a ona nie będzie córki do tego namawiać. Niestety wiem, że matka dziecka nastawia córkę przeciwko mnie. Co mogę w takiej sytuacji zrobić? Proszę o pomoc, nie chcę stracić więzi z córką. Chcę mieć kontakt z dzieckiem.” O mnie 🏛 JAK POMAGAM ❓ KONTAKT ✅ Dziecko potrzebuje obojga rodziców. Kontakt z dzieckiem jest bardzo ważny! Kontakt z dzieckiem – Dziecko potrzebuje kontaktu z obojgiem rodziców Jest to prawda znana od dawien dawna. To, że rodzicom dziecka nie ułożyło się we wspólnym małżeństwie nie oznacza, że przez to któreś z nich jest gorszym rodzicem. Rodzice mają prawo i obowiązek utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Matka dziecka nie może dokonywać czynności zmierzających do zniechęcenia dziecka do kontaktów z dzieckiem. Z doświadczenia wiem, że bardzo często dochodzi do sytuacji, gdy spotkania z ojcem są przesuwane, odwoływane bądź matka twierdzi, że dziecko nie chce się spotkać z tatą. Takie sytuacje powodują utratę kontaktu z ojcem. Dziecko czuje się w pewien sposób przez niego porzucone. Moim zdaniem w sytuacji, gdy matka utrudnia kontakty z dzieckiem, warto jak najszybciej interweniować. Czas działa na naszą niekorzyść. OBOWIĄZEK to także podejmowanie działań zmierzających do przełamania niechęci czy nawet oporów dziecka przed kontaktami z drugim rodzicem. Rodzic często stymuluje dziecko do takiego zachowania. Więcej przeczytasz: Matka nie może akceptować niechęci dziecka W tym miejscu koniecznym jest wskazanie, iż zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy w Warszawie z dnia 09 czerwca 2016 r., sygn. akt VI Nsm 50/16, kontakt dziecka z ojcem jest ważny dla prawidłowego rozwoju emocjonalnego dziecka. Matka nie powinna dyskredytować roli ojca w życiu dziecka ani akceptować niechęci dziecka do drugiego z rodziców. Sąd w uzasadnieniu w/w postanowienia wskazał również, iż uprawienie ojca do kontaktu w określone dni rodzi zobowiązanie matki do umożliwienia byłemu mężowi spotkań z córką. W tym miejscu należy podkreślić, iż kontakty z rodzicem są także prawem małoletniego dziecka i służyć mają jego dobru! Postawa matki, która nie angażuje się w problem dotyczący niechęci dziecka do kontaktów z ojcem jest POSTAWĄ NEGATYWNĄ. Zdaniem Sądu matka – jako rodzic – ma obowiązek wpływać na córkę co do jej woli kontaktu z ojcem. Winna ona, dla dobra swojej córki, dążyć do zapewnienia stałych kontaktów małoletniej z ojcem, początkowo telefonicznych czy mailowych, a następnie osobistych. Dziecko nie jest uczestnikiem postępowania o wykonywanie kontaktów, dlatego też nie ponosi ono żadnej odpowiedzialności prawnej za jego niewykonanie. Obowiązek ten SPOCZYWA NA RODZICACH. Co robić? Ojciec może wystąpić do sądu celem wyegzekwowania przysługującego mu kontaktu z dzieckiem. Kontakt z dzieckiem to więzi emocjonalne, które po kilku latach ciężko odbudować. Art. 598[15] kodeksu postępowania cywilnego ustanawia instytucję „zagrożenia nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej”. Przekładając to na język potoczny – jeżeli jeden z rodziców utrudnia drugiemu rodzicowi spotkania z dzieckiem, to Sąd na wniosek tego drugiego rodzica nałożyć na rodzica utrudniającego kontakty, obowiązek zapłaty określonej kwoty pieniędzy za każde z osobna utrudnianie spotkania z dzieckiem. Kontakt z dzieckiem – Jak wygląda postępowanie? Całe postępowanie – które nie może być wszczęte z urzędu, ale tylko na wniosek jednej ze stron – zostało podzielona na dwa etapy. Warunkiem niezbędnym, aby móc skutecznie skierować do sądu wniosek o egzekucję kontaktów z dzieckiem, jest dysponowanie dokumentem regulującym kontakty. Pierwszy etap – WNIOSEK O ZAGROŻENIE NAKAZANEM ZAPŁATY W pierwszym etapie sąd udziela tylko ostrzeżenia jednemu z opiekunów. Na tym etapie Sąd nie bada, w jaki sposób doszło do naruszenia obowiązków dotyczących kontaktów rodzica z dzieckiem, czy też jaki miały one charakter, lecz czy doszło do naruszenia postanowień zawartych w orzeczeniu sądu lub w ugodzie. Poniżej przykładowy fragment wniosku o zagrożenie nakazaniem zapłaty Wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty Działając w imieniu własnym wnoszę o: zagrożenie uczestnikowi/uczestniczce ____________ nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy/wnioskodawczyni kwoty pieniężnej w wysokości____________ zł za każde naruszenie obowiązków wynikających z postanowienia Sądu Rejonowego w ____ z dnia_____ sygn. w przedmiocie kontaktów z małoletnim ___________, zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania wg norm prawem przepisanych. Na tym etapie Sąd musi dokładnie wskazać, za jakie konkretnie zachowania ma zostać nałożona ewentualna kara. „Artykuł na gdzie opowiadam o alienacji rodzicielskiej – zachęcam do lektury! „ MATKA DZIECKA, jeżeli opiekuje się dzieckiem, ma obowiązek przygotować dziecko na spotkanie i nie może pozwolić na odmowę dziecka. Przykładowe uzasadnienie Co zawrzeć w uzasadnieniu wniosku? – Prawdę! Uzasadnienie Postanowieniem z dnia _______, sygn. akt ______Sąd Rejonowy w_______ uregulował kontakty wnioskodawcy/ wnioskodawczyni z małoletnim ________, w ten sposób, że _______. Z wymienionego postanowienia sądowego wynikają obowiązki uczestnika/ uczestniczki związane z prawidłowym wykonywaniem kontaktów małoletniego________ z wnioskodawcą/ wnioskodawczynią. Pomimo to uczestnik/ uczestniczka nie wykonuje ciążących na niej/nim obowiązków. Wskutek działań uczestnika wnioskodawczyni pozbawiona została kilkakrotnie możliwości kontaktu z dzieckiem, w szczególności ___________. Działania matki dziecka są sprzeczne z dobrem naszego małoletniego dziecka. Matka uniemożliwia mi realizację kontaktów z dzieckiem, które są ustalone w prawomocnym wyroku Sądu. Świadczy to o lekceważeniu dobra dziecka, ale także o lekceważeniu Sądu i wymiaru sprawiedliwości. Matka dziecka działa wyłącznie kierując się niechęcią w stosunku do mojej osoby. Takie zachowanie, które powoduje, że nie mogę skorzystać z mojego prawa do kontaktów z dzieckiem, ale i jednocześnie spełnić mojego obowiązku tych kontaktów, jest karygodne i naganne. Jeżeli postępowanie sądowe zostanie wszczęte, to sąd pozwoli wypowiedzieć się w sprawie obydwu opiekunom. Jeżeli uzna, że któraś z nich narusza postanowienia sądu lub ugody, zagrozi jej nakazaniem zapłaty określonej kwoty. Drugi etap – WNIOSEK O NAKAZANIE ZAPŁATY W postanowieniu kończącym postępowanie w pierwszym etapie, sąd wprost wskaże, jaką kwotą pieniędzy będzie musiał zapłacić rodzic za każde naruszenie kontaktów z dzieckiem. Po zakończeniu etapu pierwszego, będziemy dysponować postanowieniem zagrażającym nakazem zapłaty określonej kwoty. Ten dokument uprawnia rodzica do ewentualnego zainicjowania etapu drugiego. Etap drugi to żądanie zapłaty odpowiedniej sumy pieniędzy przez rodzica utrudniającego kontakty. Etap ten zaczyna się dopiero, jeżeli jeden z rodziców nadal nie wywiązuje się z warunków umowy. Wtedy sąd nakłada na niego karę finansową. Wtedy Sąd musi ponownie sprawdzić, czy do naruszeń rzeczywiście dochodzi. Musi również zbadać sytuację materialną i finansową osoby, która będzie zobowiązana do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wysokość Sąd bierze pod uwagę, ile razy rodzic naruszył postanowienie o orzeczeniu kontaktów oraz wielkość majątku opiekuna, który utrudnia kontakt. Sąd może jednak zmienić sumę określoną w orzeczeniu, jeżeli sytuacja finansowa osoby ukaranej uległa zmianie. Taka sytuacja ma miejsce na przykład, gdy utraciła ona źródło dochodu bądź też znacząco zmieniła się ich wysokość, na przykład na skutek przejścia na emeryturę. Ponadto rodzic, któremu uniemożliwiono kontakt z dzieckiem, może żądać od byłego partnera nawet zwrotu wydatków poniesionych na przygotowanie spotkania. Aby skutecznie móc żądać zapłaty za utrudnianie kontaktów z dzieckiem, trzeba udowodnić, iż: działanie rodzica utrudniającego kontakty jest sprzeczne z orzeczeniem regulującym kontakty z dzieckiem działanie utrudniające kontakty z dzieckiem jest zawinione Fragment wniosku o nakazanie zapłaty Wniosek o nakazanie zapłaty Działając w imieniu własnym wnoszę o: nakazanie uczestniczce __________ zapłaty na rzecz wnioskodawcy ________ kwoty pieniężnej w wysokości ________ zł za naruszenie obowiązków wynikających z postanowienia Sądu Rejonowego _______ Wydział III Rodzinny i Nieletnich z dnia______ sygn. akt_______ poprzez niezrealizowanie_________ (ilość nieodbytych kontaktów) kontaktów z małoletnim/małoletnią_________ . Zasądzenie od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kosztów postępowania wg norm prawem przepisanych. Osoba, pod której pieczą znajduje się dziecko, OBOWIĄZANA jest wykonywać obowiązki określone w orzeczeniu sądowym albo ugodzie zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem. Jeżeli jednak osoba, której sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nie wypełnia nadal swego obowiązku, sąd opiekuńczy nakazuje jej zapłatę sumy, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń. Postępowanie w sprawach o wykonywanie kontaktów z dzieckiem może być nieco niezrozumiałe i wymagać będzie cierpliwości. Z mojego doświadczenia wynika, iż takie postępowanie doprowadza do skutecznej realizacji kontaktów z dzieckiem. Kontakt z dzieckiem – Przywrócenie więzi Kontakt z dzieckiem jest bardzo ważny. Wymuszenie kontaktów jest konieczne i kluczowe dla poprawy stosunków pomiędzy rodzicami. Po ponownym nawiązaniu kontaktów to dziecko samo naciska na rodzica, aby ten nie utrudniał spotkań z drugim rodzicem. Zostaje przywrócona prawidłowa więź między dzieckiem a rodzicem. Pamiętaj również o odszkodowaniu, które się Tobie należy: Niestety więź emocjonalna z dzieckiem to bardzo ważna rzecz. Jeżeli ją zaniedbamy, możemy nigdy jej już nie odbudować. Więcej: Rozwód i Dzieci – Dziecko i Wojna przy rozwodzie Dziecko mówi, że nie chce jeździć do ojca na weekendy, bo nie może zabrać ukochanego misia. Dlaczego? Bo mama powiedziała, że tata na pewno tego misia zabierze na zawsze. Dziecko uważa, że mama go nie kocha, bo nie zabiera na weekendy. Chciało, ale tata ostrzegł, że mama na pewno da znowu klapsa, więc lepiej nie jeździć. Takie historie zbierają specjaliści z opiniodawczych zespołów specjalistów sądowych (OZSS) RPO Adam Bodnar, który moderował ten panel, zauważył: Niestety, cały nasz proces rozwodowy opiera się na konflikcie: o winę, majątek, kontakty z dzieckiem, o prawa rodzicielskie. Więc musimy eliminować pola konfliktu i poprawiać efektywność postępowania przed sądami. Z jednej strony mamy kryzys sądownictwa, a z drugiej – stoimy przed zmianami społecznymi, które będą trwały jeszcze może cale dziesięciolecia, aż role obojga rodziców staną się rzeczywiście równe. Panel dotyczył prawnych instrumentach umożliwiających rodzicom wystąpienie o ustalenie kontaktów z dziećmi, różnic pomiędzy postępowaniami (rozwód, postępowanie przed sądem rejonowym), możliwości egzekwowania niezrealizowanych lub nieprawidłowo realizowanych kontaktów. Prelegenci opowiedzą również o konsekwencjach braku uregulowania kontaktów z dziećmi po rozwodzie lub po faktycznym rozstaniu partnerów. Poruszona zostanie tematyka opieki naprzemiennej - zarówno od strony procesowej (czym kieruje się sąd przy podejmowaniu decyzji), jak i od strony psychologicznej (co jest brane przez biegłe z OZSS pod uwagę, podczas badania zmierzającego do ustalenia, czy opieka naprzemienna w danym stanie faktycznym jest możliwa i zasadna). W panelu wzięli udział: Eliza Gużewska – adwokatka zajmująca się od wielu lat postępowaniami cywilnymi ubezpieczeniowymi, pełnomocniczka w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. Dominika Tomaszewska - adwokatka specjalizująca się w sprawach rodzinnych i karnych. Monika Wiśniewska – adwokatka, która współpracuje z fundacjami wspierającymi rodziców, których dzieci zostały umieszczone w pieczy zastępczej. Marta Porembska - doktor nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Asystent w Zakładzie Psychopedagogiki Resocjalizacyjnej w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Panel poświęcony był tematyce dotyczącej prawnych instrumentów umożliwiających rodzicom wystąpienie o ustalenie kontaktów z dziećmi, różnic pomiędzy postępowaniami w sprawie o kontakty przed wszczęciem postępowania w sprawie o rozwód, po wszczęciu postępowania w sprawie o rozwód, możliwości egzekwowania niezrealizowanych lub nieprawidłowo realizowanych kontaktów. Omawiany był problem alienacji rodzicielskiej. Prelegenci wypowiadali się również o konsekwencjach braku uregulowania kontaktów z dziećmi po rozwodzie lub po faktycznym rozstaniu partnerów. Poruszona została tematyka opieki naprzemiennej - zarówno od strony procesowej (czym kieruje się sąd przy podejmowaniu decyzji), jak i od strony psychologicznej (co jest brane przez biegłych z OZSS pod uwagę, podczas badania zmierzającego do ustalenia, czy opieka naprzemienna w danym stanie faktycznym jest możliwa i zasadna). Pierwsza z prelegentek mec. Eliza Gużewska zdefiniowała pojęcie pieczy naprzemiennej. Podkreślając, iż jest elementem władzy rodzicielskiej, jest niezależna zarówno od kontaktów z dzieckiem, jak i od sposobu sprawowania tej władzy. Piecza polega na fizycznym i psychicznym rozwoju dziecka, dbaniu o zdrowie dziecka, wychowanie, kierowanie małoletnim, przysposobienie od życia zarówno w środowisku, jak i w rodzinie. Mówiąc o pieczy naprzemiennej w orzecznictwie sądowym, w ocenie prelegentki można mówić o niej wtedy, kiedy piecza ta jest orzekana w sytuacjach powierzenia władzy rodzicielskiej obydwojgu rodzicom i tylko gdy rodzice są w stanie się ze sobą porozumieć. Strony nie są silnie skonfliktowane, pomimo rozpadu więzi są w stanie porozumieć się co do wychowania dzieci. W systemie prawnym obowiązującym między 2009 r. a 2015 r., jak i po 2015 r. orzeczenie pieczy naprzemiennej było i jest możliwe. W systemie prawnym między 2009 r. a 2015 r. odbywało się to na kanwie porozumienia rodzicielskiego, tzw. planu rodzicielskiego, gdzie strony wspólnie wskazywały na władzę i kontakty z dzieckiem, żaden z przepisów wprost nie zakazywał uregulowania pieczy naprzemiennej w sposób naprzemienny czyli w porównywalnych okresach. Kontakty rodzica dochodzącego były jednakże orzekane w szerokim zakresie. Takie szerokie ustalenie kontaktów można było porównać do pieczy naprzemiennej. Prelegentka wskazała na projekt nowelizacji przepisów art. 58 i art. 107 Podsumowując wystąpienie mec. Gużewska wskazała, iż najważniejsze przy orzekaniu opieki naprzemiennej powinno być dobro dziecka, czy dziecko jest psychicznie gotowe do takiej, a nie innej formy pieczy nad nim, czy będzie w stanie zaakceptować to, że w jednym tygodniu będzie mieszkało u jednego z rodziców, w następnym u drugiego z rodziców, czy strony będą w stanie porozumieć się co do najważniejszych kwestii dotyczących dziecka np. szkoła, wychowanie itd. W ocenie mec. Gużewskiej, piecza naprzemienna winna być orzekana w sytuacji, kiedy rodzice są w stanie się porozumieć, kiedy zgodnie wnoszą o orzeczenie pieczy naprzemiennej. Druga z prelegentek mec. Dominika Tomaszewska zabrała głos w kwestii dotyczącej regulowania kontaktów z dziećmi po rozwodzie, alienacji rodzicielskiej, problemów związanych z egzekwowaniem kontaktów. Zdefiniowanie kontaktów w różne formy kontaktów. Kontakty są prawem i obowiązkiem zarówno rodzica, jak i dziecka. Prawo do kontaktów jest dobrem osobistym. Należy rozróżnić kontakty od władzy rodzicielskiej. Kontakty to jest prawo do osobistej styczności z dzieckiem, do informacji o potrzebach dziecka, o stanie zdrowia dziecka. Natomiast władza rodzicielska to jest prawo do współdecydowania np. o szkole, o sposobie leczenia. Prelegentka wskazała na sposób regulacji kontaktów z dzieckiem w postępowaniu opiekuńczym przed rozwodem i po wszczęciu postępowania w sprawie o rozwód ( art. 4451 §1 Omówione zostały różnice między postępowaniami. Zmiana kontaktów po orzeczeniu rozwodu art. 106 Omówienie kwestii postępowania zabezpieczającego w postępowaniu opiekuńczym, w postępowaniu rozwodowym. Zmiana orzeczenia wydanego w postępowaniu zabezpieczającym. Omówione zostały problemu związane z egzekwowaniem kontaktów z punktu widzenia rodzica uprawnionego do kontaktu, jak i rodzica zobowiązanego do kontaktu. Problematyka dotycząca wykonywania kontaktów art. 59815 – 59821 a także w art. 5821 Mec. Monika Wiśniewska wypowiedziała się w materii kontakty z małoletnim dzieckiem – regulować czy nie regulować? (sytuacja prawna rodziców w razie braku uregulowania kontaktów, oraz formy sądowego uregulowania kontaktów). brak uregulowania kontaktów z perspektywy rodzica wiodącego brak uregulowania kontaktów z perspektywy rodzica, z którym dziecko nie zamieszkuje sądowe uregulowanie kontaktów- warianty planowana nowelizacja kk Prawo i obowiązek do kontaktu z dziecka z rodzicem wynika z art. 113§1 Podana została definicja rodzica wiodącego (rodzic sprawujący bieżącą pieczę nad dzieckiem, rodzic przy którym sąd ustalił miejsce zamieszkania/pobytu dziecka) a) brak uregulowania kontaktów z perspektywy rodzica wiodącego, ryzyko: konieczność każdorazowego ustalania kontaktów brak wpływu na powrót dziecka do domu dezorganizacja życia dziecka i rodzica (niespodziewane wizyty) brak wsparcia ze strony organów ścigania b) brak uregulowania kontaktów z perspektywy rodzica, z którym dziecko nie zamieszkuje, ryzyko: konieczność każdorazowego ustalania terminów kontaktów uchylanie się rodzica wiodącego od realizacji ustaleń brak wsparcia ze strony organów ścigania zarzut nękania z art. 190 a kk c) sądowe uregulowanie kontaktów- warianty: w miejscu zamieszkania/poza miejscem zamieszkania małoletniego dziecka w miejscu pobytu/poza miejscem pobytu małoletniego dziecka ograniczenia z art. 1132 d) planowana nowelizacja kk. (art. 244 c §1 kk kto utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie kontaktów lub sprawowanie opieki nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, wynikający z orzeczenia albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2). 4. Dr Marta Porembska opisała rolę i zadania OZSS (opiniodawczych zespołów specjalistów sądowych) w sprawach rodzinnych i opiekuńczych ( w tym rozwodowych). W 2017 r. funkcjonowało w Polsce 67 takich ośrodków, które zatrudniały 714 pracowników, wydano 19 708 opinii. Działają one w ramach sądów okręgowych. W skład OZSS wchodzą specjaliści z zakresu psychologii, pedagogiki, wybranych działów medycyny np. pediatrii, psychiatrii dzieci i młodzieży. Prelegentka nawiązała do wypowiedzi ministra Kwiatkowskiego, iż są duże trudności z pozyskaniem w ranach OZSS specjalistów z zakresu psychiatrii dziecięcej. Dr Porembska wskazała, iż w opinii OZSS udziela odpowiedzi na tezę organu zlecającego Sądu, OZSS ma się wypowiedzieć tylko co do tej tezy. Badaniami są objęte osoby ujęte w postanowieniu sądu, w postępowaniu rozwodowym są to rodzice i dzieci, jak również w sprawach opiekuńczych partnerzy rodziców i rodzeństwo. Wskazano metody badawcze OZSS. Druga część wystąpienia dotyczyła tego, na co biegli z OZSS zwracają uwagę podczas sporządzania opinii jeżeli chodzi o opiekę naprzemienną. Każda decyzja sądu powinna być poprzedzona kompletną i rzetelną oceną całego systemu rodzinnego. Celem diagnozy jest minimalizacja kosztów psychologicznych jakie ponosi dziecko. Biegli biorą pod uwagę właściwości i predyspozycje indywidualne zarówno dzieci, jak i właściwości całego środowiska wychowawczego , przyszłość rodziny np. jeżeli jeden z rodziców związał się już z nowym partnerem, albo wszedł w związek małżeński, albo ma nowe dzieci, to wszystko jest ważne z punku opieki naprzemiennej. Bilans korzyści i kosztów zarówno po stornie dziecka, jak i rodziców. Biegli biorą pod uwagę przy opiece naprzemiennej wiek i potrzeby rozwojowe dziecka, chęć dziecka na funkcjonowanie w systemie opieki naprzemiennej. Indywidualne potrzeby adaptacyjne dziecka. Właściwości środowiska wychowawczego: odległość między zamieszkaniem rodziców, kwestia przedszkola, przychodni itd., kwestia warunków mieszkaniowych, materialnych, rodzaj pracy zawodowej rodzica, oczekiwania i motywy rodzica, współpracę, nasilenie konfliktu, dojrzałość emocjonalną rodziców, metody i style wychowawcze, zasady funkcjonowania w dwóch domach, dostęp do wsparcia specjalistycznego. Dr Porembska odniosła się do wypowiedzi mec. Gużewskiej, iż nie wypowiadałaby się tak radykalnie co do tego, że orzeczenie opieki naprzemiennej może mieć miejsce tylko w sytuacji, gdy nie ma konfliktu, dlatego, że w każdej sprawie, która trafia do OZSS konflikt jest, gdyby rodzice mogli sami ten konflikt rozwiązać to by nie przychodzili do sądu. Nasilenie konfliktu ma znaczenie, ale nie tylko na tym winno opierać się decyzji, czy ustalać opiekę naprzemienną. Posumowanie: nie ma idealnej formy opieki nad dzieckiem. Każda forma ma swoje plusy i minusy. Zależy to przede wszystkim od postawy rodziców, czy forma opieki naprzemiennej da dziecku szansę na prawidłowy rozwój i funkcjonowanie. Nie tyle typ sprawowanej pieczy, a postawa rodziców, gotowość do współpracy wpływa na kondycję psychiczną dziecka. Dyskusja: Pytania i komentarze: Głos z publiczności: Czy nie mówimy o dyskryminacji jednego z rodziców? Głos z publiczności: pytanie do pani Marty Porembskiej Czy z doświadczenia Państwa wynika, która z tych form: opieka naprzemienna, czy opieka tradycyjna ma więcej plusów niż minusów? Czy są jakieś badania na ten temat? Głos z publiczności: Czy biorą Państwo pod uwagę, czy mają informację jak działa opieka naprzemienna na świecie? Głos, Pan reprezentuje stowarzyszenia ojcowskie: pytanie do Pani Marty Porembskiej, dlaczego badania OZSS nie mogą być nagrywane? Pan chce te badania konsultować z innymi specjalistami. Pytanie co do nowelizacji art. 244 kk, czy ta nowelizacja będzie dotyczyła również uniemożliwiania sprawowania kontaktu ze strony rodzica, który nie chce się stawiać na kontakt. Głos z publiczności: Pani wskazuje, iż jest dużo zarzutów co do opinii z OZSS, związanych z zawodem psychologa on jest nieuregulowany. Odpowiedzi: Postulat dotyczący częstej dyskryminacji ojców. Mec. Marta Wiśniewska wskazała, iż w praktyce faktycznie często jest tak, że ojcowie są w gorszej sytuacji, jest im ciężej w sądach. Mogą być dyskryminowani, ale to powoli się zmienia Dr Porembska- wskazuje, iż z jej praktyki w OZSS wynika, iż aktualnie dyskryminacja ojców nie ma miejsca. Nie ma idealnej formy opieki. Co do badań, pokazują, że opieka naprzemienna lepiej sprawdza się niż opieka asymetryczna. Na Zachodzie funkcjonuje typ opieki gniazdowej, dziecko ma stały dom, a to rodzice się zmieniają i przyjeżdżają do dziecka. Mecenas Gużewska: sytuacja najbardziej optymalna to taka, gdzie dziecko ma stałe miejsce zamieszkania, a rodzice przyjeżdżają do dziecka. Mec. Dominika Tomaszewska w sprawie opinii z OZSS: ta opinia jest dowodem decydującym w sprawie. Często specjaliści z OZSS odpowiadają na pytania sądu w sposób ogólny, nie ma konkretnych odpowiedzi na pytania. Dlatego profesjonalni pełnomocnicy często wnioskują o wezwanie specjalisty na rozprawę, dopytanie na rozprawie. Mec. Tomaszewska postulowała w związku z tym, by – jeśli zbyt długo czeka się na opinię z OZSS - wnieść o badanie dziecka i rodziców przez biegłych z listy biegłych sądowych sądu okręgowego. Taka opinia byłaby szybsza. Dr Porembska: dziecko w sytuacji rozwodu narażone jest na wiele badań. Nie można nagrywać badań przeprowadzanych przez OZSS. Wynika to z wytycznych Ministerstwa Sprawiedliwości; ich celem jest ochrona dobra dziecka. Mecenas Wiśniewska – co do nowelizacji 244 kk, dotyczy to tylko zachowania rodzica wiodącego. Pytania, tura druga Obserwuje się patologie związane z tym, że matki karane są wysokimi grzywnami za niewykonywanie orzeczenia o kontaktach, nie bada się sytuacji finansowej tych osób. Co zrobić, gdy rodzic jest przemocowy, a sąd zmusza dziecko do kontaktu z nim? Głos z publiczności: czy fakt, że sąd uregulował w określony sposób kontakty w orzeczeniu przeszkadza temu, aby rodzic zobowiązany sądownie do kontaktów uczestniczył np. w uroczystościach szkolnych? Głos: dlaczego tak długo czeka się na opinię w OZSS. Głos: dlaczego jest taka długotrwałość postępowania w sprawie o wykonywanie kontaktów. Odpowiedzi Mec. Tomaszewska wyjaśniła, iż faktycznie obserwuje się długotrwałość postępowania w sprawie o wykonywanie kontaktów. System się nie sprawdza. Mec. Tomaszewska wnosi postulat żeby już na etapie wydawania przez sąd postanowienia o kontaktach pomyśleć o kontaktach nadzorowanych, o nadzorze kuratorskim, metody prewencyjne. Najważniejsze wnioski: Kontakty są prawem i obowiązkiem – i dla rodzica i dla dziecka. Jeśli dziecko nie chce kontaktów, to znaczy, że dziecko jest w dramatycznej sytuacji i potrzebuje pomocy. Jeśli dziecko odmawia kontaktu przed sądem, sąd powinien się dowiedzieć, dlaczego - a nie poprzestać na przyjęciu do wiadomości woli dziecka. Trzeba dążyć do uregulowanie zasad kontaktów z dzieckiem (w sądzie, w drodze mediacji czy w ugodzie - i to tak, by nie było niepotrzebnych nieporozumień). To ogranicza ryzyko niepewności i wstrząsów i nowych konfliktów. Konflikt o kontakt z dzieckiem jest przejawem bardzo ostrego kryzysu. Bardzo źle wpływa na dziecko. Postulat pieczy naprzemiennej w takiej nie może być realizowany, bo do tego potrzebny jest wspólny front rodziców w wychowywaniu dzieci. Dlatego tak ważne jest szukanie sposobów porozumienia pomiędzy rodzicami, mimo konfliktu, tworzenie przestrzeni do spotkań. Uczyć się, że kontakty z dzieckiem nie są elementem rozgrywki czy karania drugiego rodzica. System karania rodziców za utrudnianie kontaktów z dzieckiem nie sprawdza się. Panel przeciągnął się długo poza zaplanowany czas. Opinia sporządzona przez OZSS, cialis czyli opiniodawczy zespół sądowych specjalistów jest dowodem w sprawach, ailment w których Sąd rozważa, jakie rozstrzygnięcie będzie zgodne z dobrem małoletniego dziecka, w tym w szczególności w sprawach o rozwód, separację, czy kontakty z dzieckiem. Opinia OZSS podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64, uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, Lex nr 77046). Opinia OZSS powinna być zgodna z dobrem małoletniego dziecka, a także wskazywać, jakie rozwiązania powinny być podjęte, aby usunąć zagrożenia dla dziecka i jego rozwoju. Jeśli opinia jest niekorzystna należy możliwie pilnie, nawet jeśli Sąd nie wyznaczył terminu, złożyć na piśmie zarzuty do opinii. Opinia OZSS nie ma znaczenia przeważającego, jednakże zwykle Sądy nie wydają rozstrzygnięć wbrew wnioskom przedstawionym przez biegłych. Formułując zarzuty do opinii na początku warto zadać pytanie, dlaczego biegli zdecydowali się o wyrażeniu danego poglądu w sprawie. Nie jest wystarczające napisać w piśmie do Sądu, że opinia jest niesłuszna, bo nie spełnia oczekiwań. Każdy zarzut do opinii OZSS należy uzasadnić. Zdarza się, że biegli zniekształcają informacje przekazywane przez stronę, posługują się stereotypami (np., że matka lepiej zaopiekuje się dzieckiem niż ojciec), podejmują się ustaleń faktycznych, czy też posługują się metodą badawczą, która nie jest użyteczna w sprawie. Oznacza to, że dokładna lektura całej opinii, a także doświadczenie w tego rodzaju sprawach mają znaczenie dla skutecznego podważenia jej wniosków. Jeżeli potrzebujesz wsparcia przy przygotowaniu zarzutów do opinii OZSS, skontaktuj się z adwokatem Agnieszką Kwapień z Kancelarii Adwokackiej w Katowicach ? tel. 32 204 22 00.

opinia ozss na niekorzyść matki